بدعهدی در حمایت از بازار سرمایه، ریزش بورس را تشدید کرد
ریسک‌های سیاسی و بیم و امید فعالان بازار نسبت به آتش‌بس شکننده میان ایران و رژیم صهیونیستی، سهامداران را به سمت فروش دارایی خود در بازار سرمایه سوق داده است.
طی روزهای اخیر حتی صندوق‌های درآمد ثابت نیز که به‌عنوان صندوق‌های ریسک‌گریز بازار شناخته می‌شوند، با خروج سنگین پول روبرو بوده‌اند که نشان می‌دهد اهالی بازار سرمایه به فکر نقدکردن دارایی خود هستند. مقصد این پول نیز عموما دلار، طلا و سکه به‌عنوان دارایی‌های امن است. اگرچه باید توجه داشت که اهالی بازار یک تعطیلات چهار روزه هم در پیش دارند و به دنبال پول نقد هستند.
جمع بندی این شرایط در کنار نبود حمایت کافی از بازار سرمایه از سوی سازمان بورس و بانک مرکزی، سهامداران را نسبت به این بازار دلسرد کرده و روزهای سیاهی را برای بورس رقم زده است.
بازگشایی زودهنگام صندوق‌های درآمد ثابت به تامین نقدینگی مردم کمک کرد
نیما میرزایی، کارشناس بازار سرمایه وضعیت بورس را بررسی و بیان کرد: «بعد از آتش‌بس تلاش‌هایی صورت گرفت که شرایط اقتصادی مردم به وضعیت عادی بازگردد و اقدامات مختلفی هم در این راستا انجام شد که به نظر من برخی از آنها مفید بودند و در حوزه بازار سرمایه به بهبود شرایط کمک کردند و برخی دیگر از آنها موثر واقع نشدند.»
وی افزود: «یکی از اقدامات مثبت، بحث بازگشایی زودهنگام صندوق‌های درآمد ثابت بود که مقداری از فشار فروش و نیاز مردم به تامین نقدینگی از آن طریق برطرف شد.»
نمی‌توان نقطه دقیقی را برای انتهای عرضه‌ها در بورس پیش‌بینی کرد
این کارشناس بازار سرمایه اظهار کرد: «در ادامه اما با قول‌های مثبت وزیر جدید اقتصاد قرار بود منابعی برای حمایت از بازار سهام تخصیص داده و همزمان با آن معاملات بازگشایی شود، اما در نهایت این اتفاق نیفتاد و ارکان بازار سرمایه از جمله صندوق توسعه و تثبیت با توجه به منابع محدودی که دارند، امکان ایستادن در برابر خیل عرضه‌ها را نداشتند.»
میرزایی اظهار کرد: «این یک دومینوی بهمن‌وار برای عرضه‌ها ایجاد کرد که متاسفانه نمی‌توان نقطه دقیقی را برای انتهای آن پیش‌بینی کرد.»
شانه خالی کردن از تخصیص منابع برای حمایت از بازار سرمایه، ریزش بورس را تشدید کرد
این کارشناس بازار سرمایه اظهار کرد: «به نظر من بدعهدی و شانه خالی کردن در برابر تخصیص منابع توسط دولت و بانک مرکزی برای حمایت مشخص از بازار سرمایه، وضعیت فعلی را تشدید کرد و عرضه‌هایی که می‌توانست در میانه هفته یا تا پایان هفته دست کم در سهم‌های بزرگ جذب شود، جمع‌آوری نشد.»
میرزایی بیان کرد: «من با ادامه این روش خیلی موافق نیستم؛ در این شرایطی که منابع مالی تزریق نمی‌شود، بازگشایی بازار سرمایه می‌تواند ما را به ناکجاآبادی ببرد که موجب ضرر و زیان سهامداران شود.»
وی افزود: «تخصیص دیرهنگام هم چاره مشکلات نیست؛ زیرا بعد از یک افت قیمتی سنگین می‌توان گفت نهادهایی نظیر بانک مرکزی و مراجعی که امکان آن را دارند، پول وارد بازار کنند، اقدام به مفت خریدن و پایین‌خریدن سهام می‌کنند که طبعا مشکل سهامداران را حل نمی‌کند، بلکه ممکن است سهام هم از دست آنها خارج شود.»
اگر قرار نیست حمایتی از بازار سرمایه صورت گیرد، باز بودن بورس به نفع سهامداران نیست
میرزایی بیان کرد: «اگر قرار است که منابع لازم توسط بانک مرکزی و دولت در زمینه حمایت از بازار سرمایه در یکی دو روز آینده تخصیص داده نشود، به نظر من باز بودن بازار با این شرایط به نفع سهامداران نیست.»
دامنه نوسان قیمت سهام باید کوچک‌تر شود
این کارشناس بازار سرمایه گفت: «اگر تصمیم بر باز ماندن بازار است، باید سریعا دامنه نوسان یا دامنه پایینی تغییرات قیمت کاهش یابد.»
میرزایی افزود: «در شرایطی هستیم که به نظر می‌رسد دو ماه پرچالش، پرتنش و پرابهام را پیش رو داریم و از همین رو باز بودن بازار سرمایه حتی با دامنه سه درصدی و بدون حمایت می‌تواند وضعیت فعلی را برای سهامداران بحرانی‌تر کند.»
تزریق منابع مالی حمایتی و خبرهای مثبت درباره کاهش تنش‌ها بازار سهام را احیا می‌کند
این کارشناس بازار سرمایه با بیان اینکه اکنون در یک شرایط رهاشدگی تصمیم‌گیری هستیم، اظهار کرد: «این وضعیت می‌تواند ادامه‌دار باشد و شاخص تا محدوده 2.5 میلیون نیز اصلاح شود.»
میرزایی بیان کرد: «با توجه به ترسی که در بازار وجود دارد، اوضاع می‌تواند برای سهم‌های کوچک بازار بدتر باشد، اما دو اتفاق می‌تواند روند را بازگرداند؛ یکی اینکه منابع چند ده همتی برای کمک لازم به بازار سرمایه تزریق شود و سریعا بازار بتواند خود را احیا کند.»
وی افزود: «گزینه دوم هم تغییر شرایط پیرامونی است؛ کاهش ریسک تنش مجدد با رژیم صهیونیستی یا خبرهای موثق و مطمئن از توافق نهایی با آمریکا می‌تواند ورق را برگرداند.«
میرزایی در پایان تاکید کرد: «اما در شرایطی که گزینه دوم در اختیار تصمیم‌گیران بازار نیست، به نظر من گزینه اول لازم و گریزناپذیر است و شانه خالی کردن از اجرای آن می‌تواند پیامدهای سنگینی در پیش داشته باشد.»