چرا ساخت سالانه یک میلیون مسکن محقق نشد؟

نبود منابع مالی کافی برای احداث ساختمان‌ها از عوامل مهم محقق نشدن وعده ساخت سالانه یک میلیون واحد در طرح نهضت ملی مسکن بود.  همچنین تورم بالا و نوع قراردادهای ساخت این ساختمان‌ها-که اکثراً یکطرفه بود- از دیگر دلایل این اتفاق محسوب می‌شوند.

این در حالی بود که پیشنهاد انبوه‌سازان برای ساخت واحدها به صورت مشارکتی نیز مورد تأیید قرار نگرفت. اکثر ساختمان‌ها برای دهک‌های 1 تا 3 طراحی شدند و برای سایر دهک‌ها هیچ تدبیری اندیشیده نشد. با توجه به قیمت ساخت و میزان وام و سود آن‌ها، این دهک‌ها حتی در صورت تخصیص منابع هم توان بازپرداخت نخواهند داشت.

اگر ساختمان‌ها به صورت مشارکت با بخش خصوصی و انبوه‌سازان ساخته می‌شد، دولت می‌توانست به راحتی نیاز دهک‌های پایین را برطرف کند. یکی دیگر از مشکلات مهم، بروکراسی و دست‌اندازی‌هایی بود که در صدور پروانه ساخت و هزینه‌های بالای جواز و عوارض مربوط به این ساختمان‌ها تحمیل می‌شد. حتی هزینه‌های مالیات و بیمه این ساختمان‌ها به‌خوبی حل نشد و مبالغ زیادی از انبوه‌سازان دریافت می‌شد.

بروکراسی در صدور پروانه‌های اشتغال انبوه‌سازان نیز از دیگر مشکلات است. متأسفانه در این سال‌ها با ایجاد سامانه‌های متعدد و قوانین خلق‌الساعه، بسیاری از انبوه‌سازان و سازندگان دارای صلاحیت نتوانستند حتی پروانه‌های خود را تمدید کنند. با توجه به تغییر دولت و وزرا، بدنه میانی موجود در برابر حذف بروکراسی‌ها و کاهش هزینه‌ها مقاومت زیادی دارد. این‌گونه به نظر می‌رسد عده‌ای نمی‌خواهند کار ساخت مسکن با کیفیت و قیمت مناسب در کشور انجام شود و هر بار با ایجاد یک بخشنامه یا شیوه‌نامه، سعی در قفل کردن اجرای این طرح بسیار مهم دارند.

این مشکلات در بدنه وزارت راه و شهرسازی بسیار نمایان است و برخی افرادی در زیرمجموعه‌های معاونت مسکن و ادارات کل راه و شهرسازی به‌جای حل مشکلات، به عاملی برای کُندی در انجام امور تبدیل شده‌اند.

شهاب سعادت نژاد- عضو انجمن انبوه سازان استان تهران

انتهای پیام/