بازسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری یکی از ضرورت‌ها و چالش‌های مهم مسکن در کشور است که هم بر کیفیت زندگی مردم و هم بر توسعه شهری تأثیر مستقیم دارد.

با وجود اهمیت این موضوع، فرآیند دریافت تسهیلات برای بازآفرینی واحدهای فرسوده همچنان با مشکلات جدی مواجه است و پرداخت وام‌ها با تأخیر و پیچیدگی انجام می‌شود. علاوه بر این، طولانی بودن و غیرقابل پیش‌بینی بودن زمان صدور پروانه ساختمانی روند نوسازی را کُند کرده و رغبت مردم و فعالان بخش خصوصی برای مشارکت در پروژه‌های بازآفرینی را کاهش داده است. در چنین شرایطی، اصلاح فرآیندها و اختصاص تسهیلات حمایتی می‌تواند نقشی کلیدی در رونق نوسازی و بازآفرینی شهری ایفا کند.

در همین رابطه عبدالرضا گلپایگانی مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران با بیان این‌که پرداخت تسهیلات بافت‌ فرسوده مشکل دارد، گفت برای حل این مشکل پیشنهاد می‌شود تا در مکاتبه معاونت مسکن و ساختمان با بانک مرکزی، تسهیلات مسکن حمایتی به واحدهای بافت‌های فرسوده برای نوسازی نیز اختصاص یابد.

وی یادآور شد: در شورای‌عالی مسکن مقرر شده بود، 25 درصد وام‌های نهضت ملی مسکن به حوزه بافت‌های فرسوده تخصیص یابد که عملیاتی نشد. عملیاتی شدن این مصوبه و تخصیص وام‌های نهضت ملی مسکن به بافت‌های فرسوده می‌تواند محرکی برای نوسازی و بازآفرینی واحدهای بافت‌های فرسوده باشد.

معاون وزیر راه و شهرسازی پیش‌تر با اشاره به اهمیت کاهش زمان صدور پروانه ساختمانی گفته بود:‌ یکی از مواردی که قانونگذار بر آن تأکید کرده، کاهش زمان صدور پروانه به کمتر از سه ماه است. طولانی بودن این فرآیند به‌ویژه در کلانشهرها به دلیل پیچیدگی‌های متعدد، به یک معضل جدی تبدیل شده است.

وی افزود: در بسیاری از شهرهای کوچک و میانی، فرآیند صدور پروانه کمتر از سه ماه طول می‌کشد و در برخی شهرها حتی طی یک تا دو هفته انجام می‌شود، اما در کلانشهرها به دلیل حجم بالای پرونده‌ها و پیچیدگی‌های موجود، زمان صدور پروانه بسیار طولانی‌تر از حد قانونی است.

گلپایگانی با تأکید بر نقش شرکت بازآفرینی شهری در پیگیری روند صدور پروانه گفت: مسئولیت اصلی پیگیری و هشدار بر عهده شرکت بازآفرینی شهری است و تعامل با نهادهای مرتبط با وزارت راه و شهرسازی در دستور کار ما قرار دارد. با این حال، مسئولیت مستقیم بر عهده شهرداری‌ها و سازمان‌های مربوط است.

به گفته وی: متأسفانه فرآیند صدور پروانه نه تنها طولانی، بلکه غیرقابل پیش‌بینی شده است؛ به‌طوری که متقاضیان نمی‌توانند تخمین بزنند پروانه خود را طی سه ماه یا حتی یک سال آینده دریافت خواهند کرد.

گلپایگانی مشکلات موجود در فرآیند صدور پروانه را شامل احراز مالکیت، ارزیابی وضع موجود ساختمان، تهیه و تأیید نقشه، پرداخت هزینه‌ها و مراجعات متعدد دانست و افزود: «در گذشته به دلیل سودآوری بالای ساخت و ساز، نهادهای مختلف به این بخش وارد شدند و امروز برای انشعابات، بیمه کارگران، پرداخت عوارض و سایر هزینه‌ها، سازندگان باید مبالغ قابل توجهی پرداخت کنند.

وی درباره نحوه استفاده شهرداری‌ها از عوارض پرداختی اظهار کرد:‌ عوارضی که شهرداری‌ها از محل صدور پروانه دریافت می‌کنند، ضروری است، اما در عمل بسیاری از شهرداری‌ها این منابع را به جای توسعه سرانه‌های شهری، صرف هزینه‌های جاری مانند پرداخت حقوق و نظافت شهر می‌کنند که اهداف تعیین شده را تحت‌الشعاع قرار داده است.

مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران در پایان تأکید کرد: طولانی شدن زمان صدور پروانه، به ویژه در کلانشهرها، رغبت به ساخت و ساز را کاهش داده است. تسهیل و تسریع در این فرآیند می‌تواند به طور مؤثری به رشد صدور پروانه در بافت‌ها و رونق نوسازی شهری کمک کند.

انتهای پیام/